Zorgprofessional 2025
De loopbaan van Roel
Iets voor iemand kunnen betekenen
Op zijn vijftiende zat Roel (32) naast zijn grootouders in het verpleeghuis. Parkinson en dementie maakten hun leven klein, maar lieten bij hem iets achter dat gedurende zijn loopbaan nooit is verdwenen: inspiratie en passie. ‘Ik zag hoe geweldig de verpleging daar met mensen omging. Rustig, met aandacht en zelfs humor. Zelfs op de zwaarste dagen maakten ze contact en speelden ze spelletjes. Ik dacht: dát wil ik ook voor iemand kunnen betekenen.’
Blijven leren, blijven zorgen
Een jaar later begon Roel als helpende in een verpleeghuis. Hij bleef ook leren. Van het mbo in Breda tot aan de universiteit in Leuven. Niet voor de titels en diploma’s aan de muur, maar om zijn vak tot in de puntjes te beheersen. ‘Lang blijven leren is ook iets wat mij ouders mij hebben meegegeven. Mijn vader werkte in de bouw en kwam vaak onder de modder thuis. Hij zei dan: "Blijf maar zo lang mogelijk leren, dan loop jij er straks niet zo bij als ik."’
"Ik spreek de taal van de werkvloer. Dat wordt gewaardeerd aan de bestuurstafels."
Nu werkt Roel als hbo-verpleegkundige op een psychogeriatrische revalidatie- en observatieafdeling. Daar staat hij dag in dag uit aan het bed, en is hij als specialist in de ziekte van Parkinson aanspreekpunt voor ziekenhuizen, huisartsen en andere behandelaren. Ook werkt hij bij een andere zorginstelling binnen de geriatrische revalidatiezorg. ‘Dat doe ik om mezelf bekwaam te houden in de skills die niet voorkomen bij de psychogeriatrie. Ik vind het belangrijk om álles te begrijpen van het werk op de vloer. Van verzorging tot voedingsondersteuning en de huiskamer; ik wil overal kunnen meedraaien. Alleen dan weet je wat er écht speelt.’
De taal van de praktijk spreken
Al die ervaring en kennis bleef niet onopgemerkt. Dit jaar werd Roel verkozen tot zorgprofessional van het jaar. En hij schuift regelmatig aan in Den Haag om het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport te adviseren over innovaties in de ouderenzorg. Roel: ‘In die adviesraad zitten vooral beleidsmakers – geen mensen die dagelijks aan het bed staan. Ik spreek de taal van de werkvloer en kan deze vertalen. Dat wordt gewaardeerd aan de bestuurstafels. Het is bijzonder om te doen, maar het is niet mijn ambitie om me als bestuurder uitsluitend bezig te houden met hoofdlijnakkoorden en kwaliteitscriteria.’
Volgens Roel kan je hooguit twee jaar niet aan het bed staan, daarna is je verhaal minder tastbaar. ‘Die verbinding is essentieel, zeker omdat de werkvloer momenteel zo in beweging is.’
Mensen rust geven
Die verbinding met het bed blijft de rode draad in zijn loopbaan. Hij wil dat ouderen zich gerust en gezien voelen. Daarom belt hij bijvoorbeeld met hun bekenden om herinneringen op te halen. ‘Mensen met dementie kunnen opeens heel onrustig of bang worden’, vertelt Roel. ‘Een straatnaam van vroeger of de naam van een vriend of familielid kan dan helpen. Het brengt mensen terug naar vroeger en het geeft hen rust als ik meebeweeg in hun beleving.’
Zorg die voldoening geeft
Zijn dagen zijn vol, maar hij zou niet anders willen. ‘Gisteren sprong ik na mijn dienst in de auto voor het geven van een lezing in Venlo, de volgende ochtend was ik in Friesland te gast bij een podcast over de kloof tussen beleid en werkvloer. Ik krijg er energie en voldoening van – het is mijn manier om de zorg vooruit te helpen. Ik heb het geluk dat ik het werk heb gevonden dat bij mij past. Waar ik goed in ben. Het is echt de reden waarom ik iedere dag met een glimlach opsta.’
Lees meer verhalen
Anderen bekeken ook
Op Zorginspirator vind je een aantal gratis tests om een indruk te krijgen van wat jij belangrijk vindt en bij je zou kunnen passen. Doe bijvoorbeeld de drijfveren test, of de waar krijg ik energie van test.
Zorginspirator heeft geen vacatures in de zorg, wel helpen we je met informatie over functies en opleidingen in de zorg die je kunnen helpen vorm te geven aan je loopbaan.